www.fanzashop.com

ตะกร้าสินค้าของคุณ

แสดงรถเข็น

รถเข็นของท่านยังไม่มีรายการสินค้า

ตอนนี้คุณอยู่ที่หน้า: หน้าแรก

ธัมมานุสรณ์

พุทธสุภาษิต

พุทธสุภาษิต

เขียนโดย admin fanzashop

วันพุธที่ 27 มิถุนายน 2012 เวลา 03:01 น.

ตนเป็นที่พึ่งของตน

ปัญญาย่อมประเสริฐกว่าทรัพย์

คนขยัน ย่อมหาทรัพย์ได้

คนโง่ คนพาล ไม่ควรเป็นผู้นำ

ชนะตนนั่นแหละประเสริฐกว่า

พูดอย่างไร ทำได้อย่างนั้น

คำจริงเป็นสิ่งไม่ตาย

การกู้หนี้ เป็นทุกข์ในโลก

บัณฑิตย่อมฝึกตน

ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก

จงเตือนตน ด้วยตนเอง

ความสุขอื่น ยิ่งกว่าความสงบไม่มี

บิดามารดา เป็นบูรพาจารย์ของบุตร

คนเห็นแก่ตัว เป็นคนสกปรก

ความมีสติป้องกันความเลวร้ายได้

คนโกรธย่อมฆ่าได้แม้มารดาของตน

ฟังด้วยดี ย่อมได้ปัญญา

เมื่อคบคนดีกว่าตน ตนเองก็ดีขึ้นมาทันที

อยู่ร่วมกับคนชั่ว ย่อมมีแต่ความทุกข์

คนเกียจคร้าน ย่อมไม่พบความสุข

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

ความเป็นเพื่อนไม่มีในคนพาล

ผู้ฝึกตนได้เป็นผู้ประเสริฐสุดในหมู่มนุษย์

พึงชนะคนโกรธ ด้วยความไม่โกรธ

วาจาของคน ย่อมส่องเห็นน้ำใจ

ปราชญ์ว่า มีชีวิตอยู่ด้วยปัญญาประเสริฐที่สุด

ความประมาท เป็นทางแห่งความตาย

ผู้ให้ย่อมผูกมิตรไว้ได้

ถ้าจะทำ ก็ควรทำให้จริง

ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม

ความชั่วเมื่อทำแล้ว ย่อมเดือนร้อนภายหลัง

คนล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

บิดามารดาเป็นพรหมของบุตร

คบคนดี ย่อมเจริญขึ้น

ธรรมที่ประพฤติดีแล้ว ย่อมนำสุขมาให้

ความกตัญญูกตเวที เป็นเครื่องหมายของคนดี

ความพร้อมเพรียงของหมู่คณะย่อมนำสุขมาให้

การไม่คบคนชั่วเป็นมิตร เป็นมงคลอันอุดมยิ่ง

ความอดทน นำสุขมาให้

กินคนเดียว ย่อมไม่ได้ความสุข

เมตตา เป็นเครื่องค้ำจุนโลก (กรมพระยาวชิรญาณวโรรส)

พึงสละทรัพย์ เพื่อรักษาอวัยวะ พึงสละอวัยวะ เพื่อรักษาชีวิต พึ่งสละ ทั้งทรัพย์ อวัยวะ และ ชีวิต เพื่อรักษาธรรม (ความถูกต้อง)

ความมีปัญญา ย่อมรู้ได้จากการสนทนา

บิดามารดาพึงให้บุตรเรียนศิลปวิทยา

สรรพวิทยา ควรเรียนรู้ให้หมด

ปัญญา ย่อมเกิดเพราะการฝึกฝน

ปัญญานั่นแหละ ประเสริฐกว่าทรัพย์

ผู้ตั้งใจศึกษา ย่อมได้ปัญญา

ปัญญา เปรียบเสมือนเครื่องประดับแห่งตน

ปัญญา เป็นแสงสว่างในโลก

คนโง่ มักตกอยู่ในอำนาจแห่งมาร

คนไม่พินิจพิจารณา เป็นคนไม่มีปัญญา

แสงสว่างเสมอด้วยปัญญา นั้นไม่มี

คนย่อมเห็นแจ้งเนื้อความอย่างเด่นชัดด้วยปัญญา

คนย่อมบริสุทธิ์ด้วยปัญญา

คนไร้ปัญญา ไม่มีความพินิจพิจารณา

ขึ้นชื่อว่าศิลปวิทยา ดีทั้งนั้น

คนมีปัญญา เมื่อถึงคราวตกทุกข์ ก็ยังหาสุขได้

คนเรียนน้อย เจริญแต่เนื้อหนังมังสา

มีชีวิตอยู่ด้วยปัญญา ปราชญ์กล่าวว่าประเสริฐสุด

คนเรียนน้อย แก่เปล่า เหมือนโคถึก

คนเรียนน้อย ปัญญาย่อมไม่พัฒนา

ปัญญาเป็นเครื่องปกครองคน

พึงพินิจพิจารณาเรื่องราวโดยรอบคอบ

ผู้รู้จักประโยชน์แล้ว ย่อมนำสุขมาให้

คนมีปัญญาประเสริฐกว่า คนโง่ที่มียศ

ในหมู่มนุษย์ คนที่ประเสริฐ คือคนที่ฝึกแล้ว

ความไม่รู้ เป็นมลทินร้ายที่สุด

เมื่ออ่อนปัญญา ช่องทางวิบัติก็เกิดได้มหันต์

บัณฑิตไม่ศึกษา เพราะอยากได้ลาภ

คนไม่มีศิลปวิทยา เป็นอยู่ยาก

สักวันหนึ่ง ความรู้ที่เรียนมาจะให้ประโยชน์

คนมีปัญญา ถึงไร้ทรัพย์ ก็ยังดำรงอยู่ได้

ปราชญ์กล่าวว่าปัญญา ประเสริฐสุด

บรรดาความอิ่มทั้งหลาย อิ่มปัญญาประเสริฐสุด

ปัญญาเป็นเครื่องตรวจสอบสิ่งที่ได้เรียนมา

คนเกียจคร้าน ย่อมไม่พบทางแห่งปัญญา

สิ่งที่ควรศึกษา ก็พึงศึกษาเถิด

บรรดาสิ่งที่งอกงามขึ้นมา วิชาความรู้ประเสริฐสุด

ปัญญาช่วยให้รู้จักสิ่งที่เป็นประโยชน์

ความรู้ที่เรียนมา เป็นเครื่องพัฒนาปัญญา

การใฝ่ใจศึกษา เป็นเครื่องพัฒนาความรู้

พึงเป็นคนชอบไตร่ถามเพื่อหาความรู้

บรรดาสิ่งที่โรยราร่วงหายทั้งหลาย ความไม่รู้หมดไปได้เป็นดีที่สุด

คนมีปัญญาย่อมงอกงาม ดังพืชในนาที่งอกงามด้วยน้ำฝน

อัสดร อาชาไนย สินธพ กุญชร และช้างหลวง ฝึกดีแล้ว ล้วนดีเลิศ แต่คนฝึกตนแล้ว ประเสริฐยิ่งกว่านั้น

ขึ้นชื่อว่าศิลปวิทยา ไม่ว่าอย่างไหนๆให้ประโยชน์ได้ทั้งนั้น

คนที่สมบูรณ์ด้วยความรู้และความประพฤติ เป็นผู้ประเสริฐสุดทั้งในหมู่มนุษย์และเทวดา

เล่าเรียนสำเร็จวิทยา ก็ย่อมได้เกียรติ แต่ฝึกอบรมด้วยจริยธรรมแล้วต่างหาก จึงจะสบสันติสุข

คนเราถึงมีชาติกำเนิดต่ำ แต่หากขยันหมั่นเพียรมีปัญญา ประกอบด้วยอาจาระและศีล ก็รุ่งเรืองได้เหมือนไฟถึงอยู่ในคืนมืด ก็สว่างไสว

ความใฝ่เรียนสดับ เป็นเครื่องพัฒนาความรู้ ความรู้จากการเรียนสดับนั้น เป็นเครื่องพัฒนาปัญญา บุคคลที่อยู่ด้วยปัญญา ก็รู้จักสิ่งที่เป็นประโยชน์ ประโยชน์ที่รู้จักแล้วก็นำสุขมาให้

ถ้าไม่มีพุทธิปัญญา แลมิได้ศึกษาระเบียบวินัย คนทั้งหลายก็จะดำเนินชีวิต เหมือนดังกระบือบอดในกลางป่า

อันความรู้ ควรเรียนทุกอย่าง ไม่ว่าต่ำ สูง หรือปานกลาง ควรรู้ความหมาย เข้าใจทั้งหมด แต่ไม่จำเป็นต้องใช้ทุกอย่าง วันหนึ่งจะถึงเวลาที่ความรู้นั้นจะนำมาซึ่งประโยชน์

คนมีปัญญา แม้มีปัญหา และถูกผูกมัดอยู่ พอพูดในเรื่องใดก็หลุดได้ในเรื่องนั้น

๑. ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ	๒. ปัญญาย่อมประเสริฐกว่าทรัพย์ ปญฺญาว ธเนน เสยฺโย
---------------	---------------
๓. คนขยันย่อมหาทรัพย์ได้ อุฏฺฐาตา วินฺทเต ธนํ	๔. คนโง่ คนพาล ไม่ควรเป็นผู้นำ พาโล อปริณายโก
---------------	---------------
๕. ชนะตนนั่นแหละประเสริฐกว่า อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย	๖. พูดอย่างไร ทำได้อย่างนั้น ยถาวาที ตถาการี
---------------	---------------
๗. คำจริงเป็นสิ่งไม่ตาย สจฺจํ เว อมตา วาจา	๘. การกู้หนี้ เป็นทุกข์ในโลก อิณาทานํ ทุกฺขํ โลเก
---------------	---------------
๙. บัณฑิตย่อมฝึกตน อตฺตานํ ทมยนฺติ ปณฺฑิตา	๑๐. ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก ททมาโน ปิโย โหติ
---------------	---------------
๑๑. จงเตือนตนด้วยตนเอง อตฺตนา โจทยตฺตานํ	๑๒. ความสุขอื่น ยิ่งกว่าความสงบใจไม่มี นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ
---------------	---------------
๑๓. บิดามารดา เป็นบุรพาจารย์ของบุตร บุพฺพาจาริยาติ วุจฺจเร	๑๔. คนเห็นแก่ตัว เป็นคนสกปรก อตฺตตฺถปญฺญา อสุจี มนุสฺสา
---------------	---------------
๑๕. ความมีสติป้องกันความเลวร้ายได้ สติ เตสํ นิวารณํ	๑๖. คนโกรธ ย่อมฆ่าได้ แม้มารดาของตน หนฺติ กุทโธ สมาตรํ
---------------	---------------
๑๗. ฟังด้วยดี ย่อมได้ปัญญา สุสฺสูสํ ลภเต ปญฺญํ	๑๘. เมื่อคบคนดีกว่าตน ตนเองก็ดีขึ้นมาทันที เสฏฺฐมุปคมญฺจ อุเทติ ขิปฺปํ
---------------	---------------
๑๙. อยู่ร่วมกับคนชั่ว ย่อมมีแต่ความทุกข์ ทุกฺโข พาเลหิ สํวาโส	๒๐. คนเกียจคร้าน ย่อมไม่พบความสุข นาลโส วินฺทเต สุขํ
---------------	---------------
๒๑. สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม กมฺมุนา วตฺตตี โลโก	๒๒. ความเป็นเพื่อนไม่มีในคนพาล นตฺถิ พาเล สหายตา
---------------	---------------
๒๓. ผู้ฝึกตนได้เป็นผู้ประเสริฐสุดในหมู่มนุษย์ ทนฺโต เสฏฺโฐ มนุสฺเสสุ	๒๔. พึงชนะคนโกรธ ด้วยความไม่โกรธ อกฺโกเธน ชิเน โกธํ
---------------	---------------
๒๕. วาจาของตน ย่อมส่องเห็นน้ำใจ หทยสฺส สทิสี วาจา	๒๖. ปราชญ์ว่า มีชีวิตอยู่ด้วยปัญญาประเสริฐที่สุด ปญฺญาชีวี ชีวิตมาหุ เสฏฺฐํ
---------------	---------------
๒๗. ความประมาท เป็นทางแห่งความตาย ปมาโท มจฺจุโน ปทํ	๒๘. ผู้ให้ย่อมผูกมิตรไว้ได้ ททํ มิตฺตานิ คนฺถติ
---------------	---------------
๒๙. ถ้าจะทำ ก็ควรทำให้จริง กยิรา เจ กยิราเถนํ	๓๐. ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว กลฺยาณการี กลฺยาณํ ปาปการี จ ปาปกํ
---------------	---------------
๓๑. ธรรมะย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม ธมฺโม หเว รกฺขติ ธมฺมจารี	๓๒.ความชั่วเมื่อทำแล้ว ย่อมเดือดร้อนภายหลัง ปจฺฉา ตปฺปติ ทุกฺกฎํ
---------------	---------------
๓๓. คนล่วงทุกข์ได้ เพราะความเพียร วิริเยน ทุกฺขมจฺเจติ	๓๔. บิดามารดาเป็นพรหมของบุตร พฺรหฺมาติ มาตาปิตโร
---------------	---------------
๓๕. คบคนดี ย่อมเจริญขึ้น ภทฺโท สปฺปุริเสหิ สงฺคโม	๓๖. ธรรมที่ประพฤติดีแล้ว ย่อมนำสุขมาให้ ธมฺโม สุจิณฺโณ สุขมาวหาติ
---------------	---------------
๓๗. คบคนเช่นใด ย่อมเป็นคนเช่นนั้น ยํ เว เสวติ ตาทิโส	๓๘. ความกตัญญูกตเวที เป็นเครื่องหมายของคนดี นิมิตฺตํ สาธุรูปานํ กตญฺญูกตเวทิตา
---------------	---------------
๓๙. ความพร้อมเพรียงของหมู่คณะย่อมนำสุขมาให้ สุขา สงฺฆสฺส สามัคคี	๔๐. การไม่คบคนชั่วเป็นมิตร เป็นมงคลอันอุดมยิ่ง อเสวนา จ พาลานํ เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ
---------------	---------------
๔๑. ความอดทน นำสุขมาให้ ขนฺติ หิตสุขาวหา	๔๒. กินคนเดียว ย่อมไม่ได้ความสุข เนกาสี ลภเต สุขํ
---------------	---------------
๔๓.เมตตา เป็นเครื่องค้ำจุนโลก โลโกปตฺถมฺภิกา เมตฺตา	๔๔. เมื่อความสำเร็จยังไม่มาถึง ไม่พึงพูดโอ้อวด อปฺปตฺโต โน จ อุลฺลเป
---------------	---------------
๔๕. สติ จำเป็นในที่ทั้งปวง สติ สพฺพตฺถ ปตฺถิยา	๔๖. พึงสละทรัพย์ เพื่อรักษาอวัยวะ พึงสละอวัยวะ เพื่อรักษาชีวิต พึงสละทั้งทรัพย์ อวัยวะ และชีวิต เพื่อรักษาความเป็นธรรม. จเช ธนํ องฺควรสฺส เหตุ องฺคํ จเช ชีวิตํ รกฺขมาโน องฺคํ ธนํ ชีวิตญฺจาปิ สพฺพํ จเช นโร ธมฺมมนุสฺสรนฺโต.
---------------	---------------

ติดต่อสอบถาม

086 3180 861

063 9310 186

หมวดสินค้า

เต้าหู้นมสด ผลไม้ลอยแก้ว น้ำดื่มเพื่อสุขภาพ ขนมไทย ที่ดิน ทอดมันปลาอินทรีย์ บรรจุภัณฑ์ สบู่

รายการสินค้าทั้งหมด
ค้นหาสินค้า ค้นหาแบบละเอียด
ชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน
ลืมรหัสผ่าน?
ลืมชื่อผู้ใช้ของคุณ?
ไม่มีบัญชีผู้ใช้? ลงทะเบียน

ส่วนของการดาวน์โหลด

สถิติผู้เข้าชมร้านปุ้มมหาชัย

	วันนี้	67
	เมื่อวาน	2470
	สัปดาห์นี้	67
	สัปดาห์ที่แล้ว	16131
	เดือนนี้	54003
	เดือนที่แล้ว	51337
	รวมทั้งหมด	1274487